przełyku
Encyklopedia PWN
dysfagia
med. trudność lub niemożność połykania spowodowana zaburzeniem przechodzenia połkniętych pokarmów;
[gr. dys˜ ‘nie˜’, ‘źle’, phageín ‘jeść’],
anat. u kręgowców odcinek przewodu pokarmowego łączący jamę gębową z przełykiem (pot. zw. gardłem), u bezkręgowców — przedni, silnie umięśniony odcinek jelita;
antyperystaltyka
fizjol. robaczkowy ruch wsteczny jelit, przełyku, żołądka, moczowodów, przebiegający jak ruch perystaltyczny, lecz w odwrotnym kierunku;
[gr. antí ‘przeciw’, ‘naprzeciw’, peristaltikós ‘ugniatający’],
ezofagoskopia
metoda diagnostyczna, wziernikowanie przełyku;
[gr.],
